. تدسُّ وجهکَ قبلَ المغیبِ بجُرحٍ وکأنَّ رؤاکَ فی لیْلِ المُ…

.

تدسُّ وجهکَ قبلَ المغیبِ بجُرحٍ
وکأنَّ رؤاکَ فی لیْلِ المُلوّعینَ تُضَوَّعُ

وتخلعُ بُردهَ "الرّوحِ" عن رِمشَیْکَ نخوهً
ثم تُلقیها على جفافِ الأجفانِ فتنبعُ

تغزِلُ خیوطَ سمائِکَ بیْنَ أحزِمَهِ أنجُمٍ
وتبیحُ لها مکنونَ آخرِ شفَقٍ فتسطَعُ

نراک وکأنّنا نحَرنا غیْمَ الفراقِ بغصّهٍ
نسمعُک وکأنَّ النِّیاطَ عن لحنِکَ لا تُقلِعُ

بِشذا طیفکَ تعبقُ الدِّما خِلسهَ أرَقٍ
ولِشَهدِ ذِکراکَ زهرُ الدّمعِ ینبتُ ویتفرّعُ

لأنصالِ غیْبتِکَ فینا آهٌ ما بانَ شِفاؤها
نُدبهُ انفصالِ السِّقاءِ عن کفٍّ تُوَدِّعُ

حنانیْک کُلّما أُضرِمَ النوى بأوصالِنا
تحنانُکَ کُلّما لُطِمَ شوقاً لخافقِکَ ضِلعُ

@qassim_soleimani  

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.