نشانی اش را باید از کوه های کردستان و قلاویزان بگیری ، از دشت ها ، صحراها ، بادها ، از تیر و تفنگ ، از کربلای چهار … نشانی اش را باید از کوه های کردستان و قلاویزان بگیری ، از دشت ها ، صحراها ، بادها ، از تیر و تفنگ ، از کربلای چهار و پنج ، از پاتک های شلمچه ، از آب خروشان اروند ، از خاکریز و سنگر و میدان مین ، از همت و باکری و کاظمی….از مردم مظلوم ، از حرم بی بی از حلب از سوریه و عراق ، خانه اش در دلها بود. نام و عنوان نداشت… سجاده آب کش نبود. مثل مولایش یتیم نواز… درجه هایش را به رخ نمی کشید… . . لباسش همیشه خاکی بود و گلی…اهل عمل بود نه تریبون و میز و شعار…. یار نظام بود نه بار نظام ، سرباز ایران بود نه سربار ایران ، سوار تانک بود نه سرمایه دار بانک ، مالک سید علی بود و عشقش ولایت فقیه …. قاسم نمیدانیم تو چندمین بودی از آن ۳۱۳ تن…. ⭕️ارسالی از اعضای محترم گروه و کانال کپی کردن اشتراک گذاری دیدگاهتان را بنویسید لغو پاسخنشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند *دیدگاه * نام * ایمیل * وب سایت Δ این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش میشوند.