یک مسئول ایرانی که از اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ شمسی با شهید مغنیه ارتباط گسترده ای داشته می گوید:

یک مسئول ایرانی که از اواخر دهه ۵۰ و اوایل دهه ۶۰ شمسی با شهید مغنیه ارتباط گسترده ای داشته می گوید:
«هربار که با او دیدار حضوری داشتم یا تلفنی حرف می زدیم، یاد خدا می افتادم. حاج عماد هرکاری می کرد برای خدا می کرد.
خوش مشرب، خوش برخورد و با اخلاق بود. خدا در همه جای زندگی اش حضور داشت. لبخند از صورتش محو نمی شد
حاج عماد نمونه بارز تواضع و شکسته نفسی بود و همیشه آمادهٔ شهادت بود….

#ابــوجـهـاد  

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

این سایت از اکیسمت برای کاهش هرزنامه استفاده می کند. بیاموزید که چگونه اطلاعات دیدگاه های شما پردازش می‌شوند.